-
1 πρός-ουρος
πρός-ουρος, 1) von günstigem Winde getrieben, Soph. Phil. 686, ἵν' αὐτὸς ἦν πρόςουρος, nach dem Schol. u. andern Erkl. richtiger = πρόςορος erklärt. – 2) ion. = πρόςορος, w. m. s.
1 πρός-ουρος
πρός-ουρος, 1) von günstigem Winde getrieben, Soph. Phil. 686, ἵν' αὐτὸς ἦν πρόςουρος, nach dem Schol. u. andern Erkl. richtiger = πρόςορος erklärt. – 2) ion. = πρόςορος, w. m. s.